...porque a escrita livre e crítica pode ser a arte da política da vida.
O meu país/ é verde e neboentoÉ saudoso e antergo,/ é unha terra e un chan.O meu país/ labrego e mariñeiroÉ un recuncho sin tempo/ que durme nugallán.Q quece na lareira,/ alo na carballeiraBota a rir.E unha folla no vento/ alento e desalento,O meu país.O meu país/ tecendo a sua historia,Muiñeira e corredoira / agocha a sua verdáO meu país/ sauda ao mar abertoEscoita o barlovento/ e ponse a camiñarCara metas sin nome/ van ringleiras de homesE sin fin.Tristes eidos de algures,/ vieiros para ningures,O meu pais.O meu país/ nas noites de inverníaDibuxa a súa agonía/ nun vello en un rapaz.O meu país/ de lenda e maruxiasAgarda novos días/ marchando de vagar.Polas corgas i herdanzasNasce e morre unha espranza/ no porvir.E unha folla no vento/ alento e desalentoO meu país.
Enviar um comentário
Sem comentários:
Enviar um comentário